Kızılla Mavi Elele Tutuşurken..

tarafından |~Lоve~|. Perş. 16 Tem. 2009 - 17:31

Kızılla Mavi Elele Tutuşurken !
Gözlerim denizin hırçın yakamozlarına değiyor
Rakıya hüzünleri meze yapar gibi
Çakırkeyif sancılarda dinliyorum yüreğimi
Dalgalarla oynayan martıların çığlığında
Ey aşk!...
Bir kez daha düşündüm seni

Kah takıldım uçan sarı yaprağın nazlı salınışına
Kah ayrılığın habercisi bir trenin acı çığlığına
Ve...
Kızılla mavi elele tutuşurken gün batımında
Ey Aşk!...
Hayallerden bir kimliğe bürünüp dikildin karşıma

Sen tüm korkulara kapa gözlerini yine de aşk
Çünkü ben çiçeklerin çiğ rengine sakladım seni
Bana seslenen düşlerine değdirdim yüreğimi
Bilsen kaç bin yıldır orda uyutuyorum ben seni

Geçmişi paketleyip kaldıralı çok oldu tozlu raflara
Nokta koyamadığım cümlelerim bitmedi daha
Yalnızlığıma bir tutam göz yaşım eşlik eder
Her notasında yeniden, yeniden bestelenir hüzünler

Işıl ışıl yıldızlara emanet artık, yağmalanmış duygular
Zirveye tırmanmakmış kimi zaman sana ulaşmak
En derine batıp boğulmamakmış kimi zaman aşk
Kimi zaman da kendimize uydurduğumuz koskoca bir yalan

Bir türkü tutturdum sana sızlayan yüreğimden
Seçtim sözlerini taş duvarlara sinmiş kederlerden
Ey Aşk!...
Kalbini okumak isterdim var mısın diye gerçekten
Kimbilir kaç yürekte sürüyorsun habersizce hükmünü
Gerçek miyim yalan mıyım demeden
Tahtını da bahtını da kendin yazıyorsun
Yaz be aşk!
Senin canın sağolsun...